Liturgisch bloemschikken

 

Liturgische schikking laatste zondag kerkelijk jaar 2017.

“De liturgische schikking voor deze zondag is gebaseerd op Openbaringen 22: 16 en 17.

Ik, Jezus, ben de Wortel en het Nageslacht van David, de blinkende Morgenster.

En de Geest en de bruid zeggen: Kom!

En laat hij die dorst heeft, komen;

En laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets.

 We zien, voor elke naam hier herdacht, één bloem.

Uit de kruik, stroomt het water des levens.

Witte bloemen, witte kleden symboliseren de Geest en de bruid.

De Morgenster, de witte stenen, een prachtig visioen voor overwinnaars.”

 

De liturgische verwerking rondom Pasen door Judith van Dijk

Witte donderdag:

"Jezus wast de voeten van de leerlingen” In de schikking zien we een dalende tak, verwijzend naar Exodus 3:8 “daarom ben ik afgedaald….” De kruik en de witte doek verbeelden de voetwassing. Het brood en de druiven verwijzen naar het laatste avondmaal.

Goede vrijdag:

“het geheimenis van het kruis” Onder het kruis zie je de rode bloemen. Deze verwijzen naar de legende dat de bloeddruppels die van het lichaam van Jezus vielen, onder het kruis veranderen in bloemen.

Stille zaterdag:

De handen zijn geopend en iets naar elkaar toegebogen als in rust. We lezen verhalen over opstanding en voorzichtig breekt het licht van Pasen door.

Pasen:

Jezus leeft Jezus is opgestaan! Witte rozen: symbool voor liefde, eenvoud en waardigheid. Lelies: Symbool voor geestelijke reinheid, reinheid van lichaam en geest, onschuld. Kruis: symbool van onze redder en middelaar.

 Gedenkhoek

Al enige tijd is de taakgroep Liturgie en Eredienst bezig om de gedenkhoek invulling te geven, nadat de kerkenraad toestemming had gegeven dat verder uit te werken.

Omdat op 27 nov.2016 het nieuwe kerkelijk jaar is begonnen en op 27 nov. zr.C.v.d.Stouwe-Strating is overleden, is de gedenkhoek gecreëerd in het stiltecentrum.

De familie heeft op de steen de naam, geboortedatum en overlijdensdatum geschreven, op enig moment op de dag van de uitvaart.

De steen zal tot het eind van het kerkelijk jaar blijven liggen.

Het staat een ieder vrij, zich terug te trekken in het stilte centrum om te gedenken.

De witte stenen verwijzen naar Openbaringen 2 : 17 - "... en Ik zal hem een witte steen geven en op die steen een nieuwe naam geschreven, welke niemand weet, dan die hem ontvangt."

 


 
 

 

Liturgische verwerking laatste zondag kerkelijk jaar 2016.

 

De witte stenen verwijzen naar Openbaringen 2 : 17 - "... en Ik zal hem een witte steen geven en op die steen een nieuwe naam geschreven, welke niemand weet, dan die hem ontvangt."

 

De 16 stenen zijn verschillend van vorm, zo zijn ook de 15 namen hier genoemd verschillend. 1 steen staat voor hen hier niet genoemd, maar samen vormen ze een hart. We bewaren hen vol liefde in ons hart.

 

Die ons in 't hart geschreven staan,

die onze dagen deelden

maar in de dood zijn voorgegaan,

zij lieten ons de beelden

van zoet en droef herinneren,

van zoeken, hopen, wachten.

Zal in de starre, koude dood

hun naam nog overnachten?

 

Ook de bloemen zijn verschillend, met drie calla’s daarbovenuit, als bazuinen, die eens mogen klinken.

De groene bladen: We mogen ons gedragen weten in Gods handen.

Takken met nieuwe knoppen, teken van een nieuw leven.

Het zwarte doek, teken van rouw, maar niet zonder hoop, daarom de altijd groen blijvende hedera, symbool van Gods trouw, verwijzend naar het Licht van de opgestane Heer.

Pasen 2016

 De Heer is opgestaan!
Witte bloemen bloeien.
Ze vertellen over
Het leven dat sterker
Is dan de dood.

Stille zaterdag

 De stilte zingt U toe o Here,
in uw verheven oord.
We horen al de melodie, een ijle toon, een zachte fluit.
Nog een moment staan we stil bij het kruis,
maar wij mogen uitzien naar de Here,
wachten op de God van ons heil.

Goede vrijdag

 .... en het werd donker....
Verkocht, verraden, vernederd.
Verheven, liefdevol.
Het kruis omkleedt met een zwarte sluier.
Het is donker.....

Witte Donderdag

 ...en het werd stil....
De Here Jezus bidt in de hof van Gethsemane.
Alleen,
Vrienden die in slaap gevallen zijn.
Eenzaam lijdend,
ten hemel schreiend,
een hemel die gesloten lijkt.
het werd stil..... doodstil.

14 december 2015

Advent 2015

Kaarsen zijn lichtpunten op weg naar het Kerstfeest. Als teken van het komen van Het Licht wordt in Advent elke week een kaars aangestoken.

1e advent: Richt je op en hef je hoofd omhoog, als takken naar de hemel (naar Lucas 21, 25-36)
2e Advent: Keer je om, verlaat de kronkelpaden en zoek de weg, recht door zee. (Luc. 3, 1-6)
3e Advent: Sta open voor woorden van leven en daden van licht voor anderen. (naar Lucas 3, 10-18)
4e Advent: Ga op weg, laat je raken door ontmoeting. (naar Lucas 1, 26-36)

liturgisch advent

22 November 2015

Liturgische schikking op de laatste zondag van het kerkelijk jaar 2015.

Voor elke naam hier genoemd is er een bloem in deze schikking opgenomen, 1 extra voor allen die hier niet genoemd worden.   Grote bladeren, met daarop een kruis,  laten zien dat we al onze zorgen in Gods handen mogen leggen. Alle bloemen zijn omringd door de altijd groene Hedera, symbool van eeuwige trouw. Het zwarte doek is een teken van rouw, maar wie goed kijkt ziet al iets van het licht dat komen gaat.

Het geheel is geïnspireerd op de woorden van  Gezang 20: 2

    “Hoe goed is ’t hun die bouwen op Israels vaste rots,

    Hun die zich toevertrouwen de trouwe handen Gods,

     Zij hebben ’t heil verkregen,

     De aller schoonste schat.

     Hij leidt hen op zijn wegen,

     Hun voet wordt moe nog mat.”